Liminalna. Jestem snem, którego nie wolno mi śnić
W wielu przypadkach mężczyzna ma wrażenie, i nie całkiem się przy tym myli, że aby przekonać kobietę, musiałby ją chyba uwieść, pobić lub zgwałcić, stwierdził kiedyś Carl Gustav Jung, a zdanie to stało się mottem spektaklu, który w założeniu miał być niewinną, ale krwawą bajką dla dorosłych. O przemocy wśród kobiet i wobec kobiet, o jej dziedziczeniu, przekazywaniu, rozpowszechnianiu i niezauważaniu. O księżniczkach, królewnach i królowych (także złych, którymi czasem staje się każda kobieta), które chcą wyrwać się i uciec z bajki.
Ujęta w tytule liminalność według Victora Turnera – który rozwinął i upowszechnił to pojęcie – jest stanem zawieszenia, niejasnym okresem pomiędzy kolejnymi fazami życia, którego wyznacznikami mają być: pokora, odosobnienie, sprawdziany, poniżenie, odwrócenie ładu, niezdefiniowana przynależność oraz doświadczenie communitas, czyli wspólnoty.
Jednym z kontekstów przedstawienia były raporty Amnesty International – „To jest w naszych rękach – stop przemocy wobec kobiet” z 2004 roku oraz „Przemoc wobec kobiet w rodzinie i relacjach intymnych. Podstawowe informacje” z 2005 roku. Tekst spektaklu został napisany kolektywnie na scenie i jest efektem fascynacji i inspiracji współczesną kulturą i popkulturą.
W scenariuszu wykorzystane są teksty autorstwa Grupy Artystycznej TERAZ POLIŻ, zapiski z przeprowadzonych przez twórczynie wywiadów, fragmenty bajek, baśni i podań ludowych, a także wykorzystane na prawach cytatu i polemiki fragmenty tekstów autorstwa Ivo Andrića, Frederica Beigbedera, Katarzyny Bratkowskiej, Marty Dzido, Jarosława Iwaszkiewicza, Elfriede Jelinek, Rebeki Lenkiewicz, Harukiego Murakamiego, Anais Nin, Wisławy Szymborskiej, Doroty Terakowskiej, Aglai Veteranyi, Williama Szekspira, a także fragmenty materiałów prasowych i wywiadów.
TWÓRCZYNIE:
Reżyseria: Marta Ogrodzińska
Scenariusz: Grupa Artystyczna TERAZ POLIŻ
Konsultacja scenograficzna: Julia Skrzynecka
Obsada:
Calineczka, handel kobietami – Dorota Glac
Królowa Śniegu, dzieciobójczyni – Marta Jalowska
Kopciuszek, kobiecość jako towar – Adrianna Kornecka
Śpiąca Królewna, w zmaganiach ze swoją cielesnością – Dominika Hanna Strojek
Królewna Śnieżka, seryjna morderczyni – Kamila Blanka Worobiej
Spektakl pod honorowym patronatem Amnesty International Polska oraz Burmistrza Dzielnicy Praga Północ m. st. Warszawy.
Pierwszy, przedpremierowy pokaz odbył się podczas obchodów Międzynarodowego Dnia Kobiet 8 marca 2009 roku. Spektakl zdobył między innymi Grand Prix XVII Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Dionizje 2009 w Ciechanowie.